Rozdział 1.2

Obudziły mnie wibracje mojego telefonu. Pare razy pomrugałam oczami, po czym spojrzałam na zegarek. 11:30. Ugh. Następnie skierowałam mój wzrok na szafkę nocną i na leżący tam telefon. Jednym ruchem zabrałam go z szafki i odblokowałam.

Miś: wstawaj kochanie

Uśmiechnęłam się na jego wiadomość. Cieszę się, że nam wyszło. Wydaję mi się, że jesteśmy świetną parą.

Ja: co będę z tego miała? haha

Naprawdę się zaśmiałam. Jesteśmy niemożliwi, oczywiście tylko i wyłącznie w pozytywnym sensie.

Miś: całego mnie

Miś: a teraz serio, bo stoję pod drzwiami i zdycham

Uśmiechnęłam się. Znowu. Nadal trochę zaspana zeszłam na dół, żeby wpuścić mojego chłopaka.

- Cześć - wypuściłam go i usiadłam na komodzie. Stanął pomiędzy moimi udami i lekko musnął moje usta swoimi. Jego usta schodzą co raz niżej tuż do mojej szyi.

- Tęskniłem - szepcze ssąc moją skórę.

- Ash, nie możemy uprawiać seksu - mówię poważnie. Wiem do czego by w końcu doszło, a ja nie jestem na to gotowa.

- Dlaczego? - od razu się ode mnie oddalił. Nie jest zły, jest smutny. Milczę i spuszczam głowę. Nie mogę mu tego wyjaśnić. - Posłuchaj mnie. - klęka aby spojrzeć na moją twarz. - Kocham cię, jesteśmy razem prawie dwa lata. Chcę dla ciebie jak najlepiej. Wiesz, tu nie chodzi tylko o moje potrzeby, bo mógłbym dojść wyobrażając sobie co mogłabyś mi robić. - lekko chichocze. - Chodzi też o to, że chciałbym pokazać ci, że cię kocham. To pokazuje uczucia bardziej niż myślisz. Nie wiem co źle robię, ale...

- Ash, tu nie chodzi o ciebie. - łapię jego policzki. - To tylko i wyłącznie ja. Rozumiesz?

- Dlaczego nie jesteś nadal gotowa?

- Nie rozmawiajmy o tym. - mówię szybko, nie chcąc o tym myśleć.

- Kiedyś musimy - zatrzymuje sie i wstaje. - Cholera, kocham cię i chcę tego! - wyrzuca ręce w górę. Nie próbuję trzymać łez. Tworzą mokre ścieżki na moich policzkach. - Skarbie ja... - szepcze Ash kiedy widzi, że płaczę.

- Chodzi tylko i wyłącznie o mnie. Pamiętaj. To, że nie jestem gotowa, nie oznacza, że cię nie kocham. Bo kocham. Najbardziej na świecie. Chodzi o coś innego.

- O kogo? - siada obok mnie i patrzy przed siebie. Już mam mu mówić o wszystkim co zdarzyło się w moim życiu, kiedy Zayn wchodzi do domu.

- Chachi, czemu płaczesz? - mówi zmartwiony i od razu do mnie podbiega.

- Co? Nie to nic, przewróciłam się tylko. - uśmiecham się a Ashton mnie przytula. Zayn patrzy raz na mnie, raz na Ashtona.

- Okej? - mówi Zayn i się śmieje. Ja nadal stoję wtulona w Ashtona i myślę czy powinnam mu o wszystkim powiedzieć.

***

Spędziłam z Ashtonem świetny dzień. Mimo, że tylko siedzieliśmy i oglądaliśmy telewizję. Kocham każdą chwilę z nim. Mogę z nim płakać, śmiać się, milczeć, żartować, krzyczeć. Mogę z nim wszystko.

Leżałam na łóżku, kiedy usłyszałam pukanie do drzwi.

- Proszę! - krzyknęłam radośnie. Zobaczyłam Zayna. Poklepałam miejsce obok siebie, żeby mógł usiąść. - Jak tam braciszku?

- Wszystko okej, właściwie to chciałem pogadać o prawdziwym powodzie twojego płaczu. - nie patrzę na niego. Odkąd zaczęliśmy się dogadywać, nigdy żadne z nas się nie okłamało.

- Najpierw musisz mi obiecać, że nie zabijesz Asha.

- Obiecuję. - mówi i opiera się o poręcz łóżka. - Więc słucham.

- Ashton twierdzi, że jesteśmy już razem wystarczająco długo, żeby zacząć uprawiać seks. Ale ja mu mówię, że nie jestem gotowa. On chce, żebym powiedziała dlaczego, ale nie powiem mu tego. - mówię smutno.

- A dlaczego nie chcesz tego robić? - zareagował spokojnie, za spokojnie.

- Czy ty chcesz mi coś powiedzieć? - unoszę brwi.

- Najpierw ty. - broni się.

- Boję się w 100% zaufać Ashtonowi. To nie to, że mu nie ufam. Ufam. Bardzo. Ale Niallowi też ufałam. A zdradził mnie w najgorszy możliwy sposób. - próbuje udawać obojętną kiedy mówię jego imię, ale pomimo dwóch lat nadal mi przykro. Teraz cierpię bardziej z faktu, że zaufałam komuś takiemu. Chyba dopiero teraz widzę, że nigdy nie kochałam Nialla. Ashton to ktoś zupełnie inny. Czuję przy nim coś innego niż czułam przy Niallu.

- Oh - Zayn wydaje się być przerażony.

- Teraz ty. - uśmiecham się. - Co chciałeś mi powiedzieć?

- Co? Ja... Kocham cię. - uśmiecha się ze zdenerwowaniem.

Zayn's POV:

Miałem idealny plan w głowie. Pocieszyłbym ją, chwilę porozmawiał, a potem to powiedział. Tylko teraz pytanie.

Jak mam jej do cholery powiedzieć, że on wraca?
__________________________
Hejkaa
Przepraszam za błędy, piszę na tel jest 1 w nocy, równo
Kocham was
WITAMY W 2 CZĘŚCI!!!